شب گذشته آیین اختتامیه دومین دوره از جشنواره موسیقی “ایرج بسطامی” در تالار وحدت برگزار شد. این برنامه توسط بنیاد “ایرج بسطامی” و به همت خانواده این هنرمند فقید به اینجا رسیده است.

در ابتدا “فاطمه بسطامی” مدیر عامل بنیاد بسطامی و خواهر این هنرمند به روی سن آمد و ضمن خوش آمد گویی مطالبی در باب فعالیت های بنیاد بیان کرد و پس از آن از “فریدون شهبازیان” دعوت شد تا در ادامه عناوینی از فعالیت های بنیاد بسطامی را مطرح کند.

از “علی مرادخانی”، “مجید درخشانی”، “قباد شیوا”، “فرزاد ادیبی” و “محمد علی بسطامی” دعوت شد تا در ابتدا جایزه گرافیک را به آلبوم “می سوفی افکن کجا می فروشند” اثر “سمیرا موسوی پور” بدهند.

در ادامه در بخش آهنگسازی آلبوم به ترتیب آلبوم های “یار مست” مجید مولانیا، “از روزگار رنگ آمیز” گروه سپید و سیاه به سرپرستی کوروش دانایی و “سحرخوانی” گروه هم نوازان خاموش تجلیل شد.

در بخش بعدی یاد و خاطره ای از “سیمین بهبانی”، “پرویز مشکاتیان”، “احمد ابراهیمی”، “غلامعلی پورعطایی” و “سیدمحمد طباطایی” زنده شد.

از “فاضل جمشیدی” دبیر دوره قبل جشنواره “ایرج بسطامی” با حضور “علی مرادخانی” و “شهرام ناظری” تجلیل شد.

گروه مولانا بی دل دهلوی پورعطایی به روی صحنه رفت و قطعاتی را اجرا کرد و پس از آن “حسام الدین سراج” دبیر این دوره از جشنواره گزارش خود را از این دوره جشنواره قرائت کرد.

پس از این “حسام الدین سراج”، “علی اصغر شاه زیدی”، “صدیق تعریف”، “پیروز ارجمند”، “بردیا صدرنوری” و “هنگامه اخوان” به روی صحنه آمدند تا هدایا این بخش را در رده سنی آزاد به “مهدی محمدی” و “علیرضا آذر” سوم و “وحید حقیقی یاد” در رده دوم اعطا شود. در این بخش هیئت هیچ یک از هنرمندان را اصلح برای جایگاه اول ندانستند.

در این بخش بانوی برگزیده “رضوان نباتی” از دیگر هنرمندانی بود که رتبه دریافت کرد.

در رده سنی جوانان به نوبت “امیر آزاک”، “حسین رستمی شاپورآبادی” و “سلیمان رضایی” صاحب رتبه شدند و پس از آن از هنرمند افغانی “احمد شهید صدر” نیز تجلیل شد.

در انتها از هنرمند نوجوان عرصه موسیقی “بهار صادقی” با لقب دختر ذوالفنون آینده تجلیل شد و پس از آن گروه سور به اجرای برنامه پرداخت.

گزیده ای از حرف های هنرمندان در اختتامیه جشنواره “ایرج بسطامی”

فریدون شهبازیان – آهنگساز

زنده یاد “ایرج بسطامی” که نام او زینت بخش این جشنواره است هنرمندی بود که غریب زندگی کرد و غریبانه راهی سفر ابدی شد که این اتفاق ناگوار در زلزله بم رخ داد.

او در زمان حیاتش از سوی جامعه موسیقی مورد توجه جدی قرار نگرفت و اتفاقی که بسیار تاسف برانگیز است این بود که توجه رسانه ها به این نکته جلب شد که هنرمندی مورد بی مهری قرار گرفت. به گفته “محمدرضا درویشی” “ایرج بسطامی” با مرگ جاودانه شد.

حال اهالی موسیقی و مسئولین باید به خاطر داشته باشند که با هنرمندان مهربان تر برخورد کنند. صدای “ایرج بسطامی” از فواصل بی نظیری برخوردار بود. درک صحیح از محتوای موسیقی دستگاهی ایران از نکات قابل توجه صدای بسطامی بود و به دلیل هوش سرشاری که داشت با موسیقی ارکسترال و سنتی سریعا هماهنگ می شد.

نقطه عطف زندگی هنری او دو دلیل بارز داشت؛ در وهله اول اینکه او شاگرد “محمدرضا شجریان” بود و نکته بعدی تمرین مداوم و ممارست هایی که با “پرویز مشکاتیان” در عرصه موسیقی داشت.

در این سال موسیقی سرزمین ما حال و روز خوشی نداشت چرا که این روزها هر گروهی از جامعه با نوعی از موسیقی سرگرم است. عده ای پاپ، گروهی سنتی و حتی کسانی که از موسیقی پرهیز دارند با آوازاهای تعزیه و نواهای مذهبی می گذرانند که این خود نشان دهنده نیاز روحی مردم به موسیقی است که نقش چنین جشنواره ای را با اهمیت می کند.

وظیفه هنرمندان در تولید این گونه از موسیقی داشتن وجدان بیدار و تولید آثار فاخر است. امسال ۳۶ آلبوم به دبیرخانه ارسال شد و هیئت داوران در دو مرحله مقدماتی و نهایی به بررسی آثار پرداختند. نکته قابل توجه در این آلبوم ها این بود که بعضی از این آثار در کیفیتی بودند که نیاز به چندین بار شنیدن داشت. نهایتا ۶ آلبوم به عنوان اثر برگزیده در دومین جشنواره انتخاب شد.

امیدوارم برگزاری جشنواره در سال های پیش رو تداوم داشته باشد. این دوره هم اگر همت خانواده بسطامی نبود به این سامان نمی رسید و امیدورام هر برگی که از درخت به اراده خداوند می افتد آمینی باشد برای اراده موسیقایی شما هنرمندان خوب و صبور و در انتها باید بگویم با بال شکسته پر کشیدن هنر است.

فاضل جمشیدی – دبیر دوره اول جشنواره ایرج بسطامی

سال اول که دبیری این جشنواره برعهده من بود واقعا اگر اساتید به کمک من نیامده بودند مطمئنا مریض می شدم. در انتها امیدوارم که آواز ایرانی و ریشه های آواز هیچ وقت خشک نشود.